جاعد حدا الساجيه البحريه للشاعر / زغلول الطواب

جاعد حدا الساجيه البحريه
أتفرج على نعيمه وهى معديه
شايله البلاص ورايحه جايه
عينى هتفط على شوية مايه
وهى ماشيه عتدلع
ولا سألت فيا
طيب !سجينى وبلى ريجى
و!كسبى سواب فيا
كان ممكن أشرب من الساجيه
بس أنا نفسى من !ديكى
فى شربة مايه
آه لو كنتى سجيتينى
وميلتى البلاص وجولتيلى
دلى يا هريدى عنى شويا
كنت جريت عليكى
وحبيت على !ديكى
وجولتلك كلام زين
من !للى عيجولوه
فى التلفزيون
عبد الحليم وشاديه
جطعتى برزجك يا بت
والله عحبك بجد
آه لو كنتى طليتى جوه عنيا
كنتى هتشوفى صورتك
مرسومه فى الننى
وعلى صدرى !سمك
وفجيه !سمى
وجلب مرسوم بالوشم
على جسمى
وأنا كل يوم ماتفوتنى
أبدآ ساعة العصريه
بس أشوفك
وأملى عينى بصورتك
و!نتى رايحه جايه
عتملى البلاص مايه
أتفرج على خطوة رجليكى
وهزة الوسط !للى عليكى
عتخلينى أسهر طول الليل
عفكر فيكى
وجلبى يدج عيسمعه دجه
!للى فى العزبه الجبليه
حنى يا نعيمه عليا
و!سجينى شربة مايه
ريجى ناشف !رويه
وريحى جلبى وخليه
يهدى ويبطل دج شويا

الله جميل بس كله ده عشان كوبايه مايه امال لما تطلب منها طبخه تقعديومين بقى هماقلمين تديك القله مش كوبايه ميه