اضحك من الصرصار بقلمى

صرصار وماشى ع الحيطان يهز شنباته للصبحيه
ع الاكل جاى ماهو جعان مش عاجبه عايز لحمه دى خيبه قويه
كان بيحبنى ايام زمان دلوقتى فول وطعميه
كان يجيب اخواته كمان اشكال والوان
صراصير كتير ف البلاعه عامله لى من صوتها اذاعه
ارش من هنا وهناك الاقيه بيجرى ومنى فات
كان نفسى يبقى لى شنابات والاقى سكن زى البهوات
صرصار بنى له قصر وبيت جوه كده اهو فى الحيط
اروح انا لشغلى فى الغيط ارجع الاقى كتير البيض
موته انا بشبشب زنوبه بس بعد ايه اعجوبه
نمت وقلت خلاص ارتحت لقيت عياله عاملين تخت
ابنى الصغير يجرى وراه مش لاقى غيره بيستناه
امه بتعمل اكل للجعان وابوه بره مغرم ولهان
يروح ويجى ع مزاجه
مش عارف بس مين جابه
عملوله قال ياابنى عجينه عملتهاله تلبينه
يطلع ويخرج برضه اوام منه انا مش عارف انام
ارش رشه يموتو جوز يطلع ابنه لاوى البوز
ويقولى مهما انت هتعمل خلاص ده بيتنا بقى محجوز

صرصار وحط راسه قصاد راسى
ميخفش من هزى ولا انفاسى
شخطت فيه قال لى متشخطش
وعشان غريب حقك على راسى
عجبى